admin

Dyskopatia – szerokie pojęcie obejmujące schorzenia krążka międzykręgowego. W większości przypadków jest to pierwszy z etapów choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa.

Termin dyskopatia odnosi się także do potocznej nazwy przepukliny jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej kręgosłupa. Polega na uwypukleniu jądra miażdżystego, które powoduje ucisk i drażnienie korzeni rdzeniowych, rdzenia kręgowego lub innych struktur kanału kręgowego.

Udar mózgu, zdarzenie mózgowonaczyniowe[a], dawniej także apopleksja (gr. stgr. ἀποπληξία – paraliż; łac. apoplexia cerebri, insultus cerebri) – zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, powstały w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego i utrzymujący się ponad 24 godziny.

Udar mózgu może być krwotoczny (wywołany wylewem krwi do mózgu) lub niedokrwienny (wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu), przy czym udar niedokrwienny może być również wtórnie ukrwotoczniony. Do udarów krwotocznych zalicza się krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe.

Objawy udaru zależą od lokalizacji miejsca uszkodzenia. W wielu przypadkach udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu, jako zaburzenie wymaga bezwzględnie hospitalizacji, najlepiej na wyspecjalizowanym oddziale udarowym.

Skolioza, boczne skrzywienie kręgosłupa, jest trójpłaszczyznową deformacją kręgosłupa, polegającą na bocznym wygięciu w płaszczyźnie czołowej, odchyleniu w płaszczyźnie strzałkowej oraz odcinkowej rotacji osiowej. Leczenie skoliozy polega na regularnej rehabilitacji oraz noszeniu specjalnego zaopatrzenia ortopedycznego.

Kresa biała, linia biała (łac. linea alba) – splot kolagenowych włókien rozcięgien mięśni brzucha (skośnych i poprzecznych), ciągnący się pośrodkowo od wyrostka mieczykowatego przez pępek do spojenia łonowego.

Nad kresą białą skóra ma jaśniejszy lub białawy odcień (stąd nazwa), natomiast u ciężarnych kobiet staje się ciemniejsza w wyniku pigmentacji (nazywa jest wówczas kresą czarną lub kresą ciemną – linea nigra).

Zespół de Quervaina (ang. de Quervain syndrome) – choroba z grupy entezopatii.
Istotą choroby jest zapalenie pochewki ścięgnistej pierwszego przedziału prostowników, który zawiera ścięgna mięśnia odwodziciela długiego i prostownika krótkiego kciuka. Przyczyną zapalenia są sumujące się urazy i przeciążenia wymienionych wyżej ścięgien z powodu wykonywania zajęć sportowych i czynności zawodowych, w których powtarza się mocny chwyt, połączony z odwiedzeniem ręki.

Ścięgno Achillesa inaczej ścięgno piętowe (łac. tendo Achillis, tendo calcaneus), – wspólne ścięgno mięśnia trójgłowego łydki, na które składają się ścięgno mięśnia brzuchatego łydki (łac. musculus gastrocnemius) i ścięgno mięśnia płaszczkowatego (łac. musculus soleus).

Mięsień brzuchaty łydki przechodzi w szerokie płaskie ścięgno, które łączy się ze ścięgnem mięśnia płaszczkowatego, tworząc ścięgno piętowe (Achillesa). Przyczep tego ścięgna znajduje się na guzie piętowym. Przyczepia się na dolnej i tylnej chropowatej powierzchni tego guza, między górną częścią a ścięgnem znajduje się obszerna kaletka maziowa.

Endoproteza – alloplastyka stawu biodrowego (ang. hip replacement) to zabieg polegający na zastąpieniu naturalnego stawu sztucznym. Najczęściej wykonywaną na świecie operacją endoprotezoplastyki jest całkowita alloplastyka stawu biodrowego, poniższy artykuł dotyczy właśnie tego zabiegu. Wyróżniamy także inne zabiegi stawu biodrowego takie jak: kapoplastyka, alloplastyka połowiczna i alloplastyka z u zyciem endoprotezy z krótkim trzpieniem.

Najpowszechniejszą przyczyną wykonywania planowych operacji stanowi choroba zwyrodnieniowa zwana koksartrozą (łac. coxae- biodro arthrosis – zwyrodnienie stawu). Zmiany zwyrodnieniowe mogą być pierwotne (nie określono jednoznacznej przyczyny dolegliwości) oraz wtórne spowodowane przez urazy, zmiany wrodzone i rozwojowe, schorzenia metaboliczne, endokrynologiczne, reumatologiczne i wiele innych rzadszych przyczyn. Złamania bliższej części kości udowej są w pewnych okolicznościach wskazaniem do pilnej endoprotezoplastyki stawu biodrowego.

Więzadło krzyżowe przednie (łac. ligamentum cruciatum anterius) – wewnątrzstawowe więzadło stawu kolanowego (jest objęte błoną włóknistą, ale również pokryte błoną maziową, dlatego leży na zewnątrz jamy stawowej). Więzadło ma budowę dwupęczkową – pęczki są niezależnie przyczepione do kości udowej i piszczelowej.

Uszkodzenie więzadła jest jedną z najczęstszych przyczyn kontuzji u sportowców.

Stożek rotatorów jest to grupa ścięgien i mięśni połączonych ze sobą. Ścięgna zwarte są z mięśniami mającymi swoje przyczepy na łopatce. Stożek, bądź pierścień, rotatorów pokrywa tył,przód, oraz górną powierzchnię stawu ramienno – łopatkowego. Składa się z czterech mięśni: nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego, obłego mniejszego oraz podłopatkowego. Uszkodzenia lub dysfunkcja któregoś z nich może dawać objawy bólowe w trakcie wykonywania zwykłych czynności dnia codziennego takich jak podnoszenie (zgięcie) lub odwiedzenie.